روش کدینگ برای یادگیری زبان انگلیسی،مفید است یا خیر ؟!
فهرست مطالب
روش کدگذاری واژگان انگلیسی که با نام روش کدینگ برای یادگیری زبان انگلیسی شناخته شده است، در بین اکثر زبان آموزان و علاقهمندان به یادگیری زبان رایج است. در این روش، زبان آموز هنگام یادگیری لغتی جدید، به دنبال یک مفهوم یا آوای آشنا در زبان مادری خود میگردد و با ایجاد ارتباط بین آنها، راه یادگیری را برای خود هموارتر میکند. به عنوان مثال لغت absorb به معنی “جذب کردن” را در نظر میگیریم. اگر بخواهیم این لغت را با تلفظ فارسی ادا کنیم به صورت آب + سُرب خوانده میشود. در روش کدینگ، این واژه به این صورت کدگذاری میشود: آب سرب را به خود جذب میکند.
این شیوه در ظاهر بسیار کاربردی به نظر میرسد و بسیاری از فراگیران را به خود جذب کرده است. ارتباطی که بین واژهی انگلیسی و فارسی ایجاد میشود گاهی طنزآمیز است و باعث میشود آن واژه در ذهن ماندگاری بیشتری داشته باشد. محققان بر این باورند که یکی از مؤثرترین راههای به خاطر سپردن موضوعات مختلف، استفاده از تخیل و تداعی است. همانطور که میدانید تخیل به معنای تصویرسازی در ذهن است و منظور از تداعی، برقراری ارتباط بین اطلاعات مختلف در ذهن است و چون روش کدینگ هر دو عنصر را در برمیگیرد، گاهی در فرایند یادگیری واژگان انگلیسی نتایج خوبی خواهد داشت اما موضوع اصلی معایبی است که این روش به دنبال دارد. همانطور که می دانید راههای مختلفی در زبان آموزی پیشنهاد میشود اما عاقلانه تر این است که با در نظر گرفتن تمامی جوانب و تشخیص فواید و مضرات آن روشها، بهترین و منطقیترین شیوه را انتخاب کنیم. در مورد انتخاب روش کدینگ نیز، ابتدا این مطلب را با دقت مطالعه کنید و سپس تصمیم درست را اتخاذ نمایید. با ما همراه باشید.
1- یادگیری تلفظ نادرست و عدم یادگیری املای کلمات
در شروع یادگیری زبان انگلیسی، همیشه روی آموزش و یادگیری تلفظ صحیح کلمات انگلیسی تأکید بسیاری میشود. در روش کدینگ زبان آموز سعی میکند واژهی انگلیسی را به شکلی با واژهی فارسی مرتبط کند. در اغلب موارد، تلفظ عبارت کد شده رابطهی دقیقی با کلمهی اصلی ندارد و این امر ضربهی بزرگی را به یادگیری درست تلفظ در ابتدای مواجهه با لغت جدید وارد می کند و باعث جا افتادن تلفظ اشتباه در ذهن میگردد و برای رفع این مشکل در آینده باید وقت بیشتری نسبت به هنگامی که معنی یک واژه را نمیدانیم صرف کنیم. مثلاً تلفظ آمریکایی لغت postpone به معنی “به تعویق انداختن/عقب انداختن” به شکل زیر است:
Postpone: /poʊstˈpoʊn/
در روش کدینگ، آن را به صورت پستِ پونه می خوانند. مثلاً میگویند: پست پونه به تعویق افتاد.
طبیعی است که چنین تلفظی، شما را از ادای درست لغات دور میکند.
از سوی دیگر نوشتن املای کلمات جایی در این روش ندارد. و تنها به صورت محدود در هنگام حفظ لغت آن را میبینیم. اگر بخواهیم در نوشتههایمان از کلمات جدید استفاده کرده و یا در متنها آنها را بشناسیم، شیوه کدینگ بی فایده است. پس با کدینگ توازن در یادگیری رعایت نمیشود و حتی اگر عبارت کد شده را به خوبی حفظ کنیم در خوش بینانه ترین حالت فقط میتوانیم در هنگام شنیدن و صحبت کردن از آن استفاده کنیم.
2- یادگیری ناقص معنی کلمات
شاید بگویید روش کدینگ راهی ساده برای یادگیری معانی واژههاست و چطور ممکن است که یادگیری معنی نادرست یکی از مضرات آن باشد؟ پاسخ این سؤال این است که لغات انگلیسی معمولاً دارای چندین معنی و کاربرد هستند. بسته به این که در چه جمله ای بیایند و در چه موقعیتی به کار روند، معنای متفاوتی پیدا می¬کنند. مثلاً مهم است که نقش کلمه در جمله اسم باشد یا فعل. به عنوان نمونه کلمهی play حتی تنها در نقش فعل معانی گوناگونی دارد. در حقیقت دیدن کلمه در جمله و درک ساختارهای گرامری و ارتباط کلمات با یکدیگر درک درستی از معنی واژه به ما میدهد.
در روش درست، باید مترادفها و متضادهای کلمه و کلمات هم خانوادهی آن را نیز همراه با آن یاد بگیریم. برای کدینگ اغلب معنایی از کلمه انتخاب میشود که با عبارت فارسی رابطه نزدیکتری دارد. این معنی، معمولاً تنها معنی آن کلمه نیست. پس یادگیری لغت به این روش، تمام معنای آن را به ما منتقل نمیکند و حتی در بلند مدت باعث اشتباه در درک جملات خواهد شد. حتی گاهی به ذهن سپردن معنی كلمه به تنهايی كفايت نمي¬كند و اگر در اصطلاحات از آن استقاده شود، ممکن است معنی متفاوتی داشته باشد. به همين علت ما در مقالهای جداگانه به بررسی اهميت يادگيری اصطلاحات زبان انگلیسی نيز پرداخته ايم.
3- با کدینگ در وقت صرفه جویی نمیکنید!
در نگاه اول، روش کدینگ راهی سریع برای حفظ لغات به نظر میآید ولی با توجه به این که فرد، تلفظ نادرست را یاد گرفته است، اصلاح آن خیلی سختتر از زمانی است که آن کلمه را برای بار اول یاد گرفته است. پس نه تنها زمانی را که به یادگیری از طریق کدینگ اختصاص داده از دست داده است بلکه زمان بیشتری را هم باید صرف اصلاح تلفظ اشتباه کند.
از سوی دیگر وقتی با کدینگ کلمات را یاد میگیریم، در جملهسازی و روان صحبت کردن دچار مشکل شده و مدام باید به جستجوی واژهها در ذهن و پیدا کردن کد فارسی آنها بپردازیم. این مشکلی است که ما در مطلب چگونه سریعتر انگلیسی صحبت کنم؟ نیز عنوان کرده ایم. میدانید که در روند یادگیری صحیح، باید تا میتوانید از ترجمهی فارسی به انگلیسی پرهیز کنید! ترجمه از فارسی به انگليسی يكی از اشتباهات متداول در يادگيری زبان انگليسی است.
سخن آخر
بدیهی است که امکان کد کردن برای همهی کلمات انگلیسی به فارسی وجود ندارد. هر چند از این روش یا با به هم چسباندن حروف اول کلمات، توسط معلمان و دانش آموزان برای به خاطر سپردن بعضی فرمولهای ریاضیات، شیمی یا موارد دیگر استفاده میشود و کاربردی هم هستند، اما در مورد زبان انگلیسی کاربرد زیادی ندارد. اگر بخواهیم پروسه زبان آموزی را درست و هدفمند پیش ببریم باید گفت که کدینگ روش خوبی برای این کار نیست. البته جنبهی سرگرمی دارد و برای ایجاد تفریح در روند یادگیری مفید است. پس بهتر است گامهای اول در این راه را درست و دقیق برداریم و وقت و انرژی خودمان را صرف روشی که معایبش بیش از مزایای آن است نکنیم. با کلماتی که تازه یاد گرفته ایم جمله سازی کنیم و در فاصلههای زمانی منظم دوباره به سراغ آنها برویم و مرورشان کنیم تا به صورت درست و با کمترین میزان فراموشی لغات را یاد بگیریم. اگر دوست داريد سرعت يادگيري خودتان را با روشهای عملس بالا ببريد، پيشنهاد ميكنيم حتما مقالهی چند تکنیک برای یادگیری سریعتر زبان انگلیسی را مطالعه کنید.
نظر شما دربارهی کدینگ چیست؟
آیا تا حالا از آن برای حفظ لغت استفاده کردهاید؟
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.