صفات و ضمایر اشاره در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی برای اشاره به یک اسم (اسم اشخاص، حیوانات، اشیاء) از کلمات مشخص کننده یا انواع ضمایر اشاره انگلیسی و صفات اشاره استفاده می‌شود که هم به تنهایی و هم قبل از اسم به کار می‌روند و در پنج دسته‌ی زیر طبقه بندی می‌شوند.

Articles: a/an/the

Demonstratives: this/that/these/those

Possessives: my/your/his/her etc

Quantifiers: (a) few/some/many etc

Numbers: one/two/three/first/second etc

به طور کلی، اسم های اشاره انگلیسی یا ضمایر و صفات اشاره در انگلیسی دو کاربرد اساسی دارند.

کاربرد اول: برای اشاره به چیزی (referring)

به این منظور که مشخص کنیم اسم مورد نظر دقیقاً به چه چیزی اشاره دارد یا در مورد چه چیزی یا چه کسی صحبت می کند که رایج ترین آنها شامل حرف تعریف معین و حروف تعریف نامعین، صفات ملکی و صفات اشاره در انگلیسی هستند.

مثلاً:

A: Where’s the newspaper?
B: It’s on the sofa.

اینجا حرف تعریف معین the به چیزی اشاره دارد که هم شنونده و هم گوینده با آن آشنا هستند.

A: Have you seen my MP3 player anywhere?
B: Yes. It’s on the kitchen table.

در این مثال نیز، my نشان دهنده مالکیت گوینده است و the در جمله دوم، نشان دهنده ی این است که هر دو می دانند منظور، کدام میز است.

کاربرد دوم: برای تعیین کمیت (quantifying)

یعنی برای بیان اینکه چه تعداد یا چه مقدار از چیزی موجود است. مثلاً:

Five people were arrested during an anti-war demonstration in London today.

در این مثال از یک عدد برای نشان دادن تعداد استفاده شده است.

There are some letters here for you.

از some برای بیان تعداد کم و البته نامشخص چیزی استفاده می شود.

Do you have enough flour to make the bread?

اینجا به کمک enough داریم از کافی بودن یا نبودن چیزی مطمئن می­شویم.

نکات مهم و کاربردی

نکته مهمی که باید در نظر داشته باشید این است که همه ی این صفات و ضمایر اشاره در انگلیسی با هر اسمی به کار نمی روند. برای برخی اسامی باید ضمیر یا صفت اشاره ی مخصوص به آن به کار برد. به عنوان مثال:

*بعضی از آنها فقط با اسامی قابل شمارش مفرد به کار می روند که شامل موارد زیر هستند:

a/an/each/every/either/another/one/neither

Would you like another glass of water?

آیا یک لیوان دیگر آب می­خواهید؟

Life gets more expensive every day.

(مخارج) زندگی هر روز گران­تر می­شود.

*برخی دیگر از آنها نیز فقط با اسامی غیرقابل شمارش در زبان انگلیسی همراه می شوند. مانند:

much/(a) little/less/least

We didn’t get much snow last winter.

زمستان گذشته برف زیادی نداشتیم.

There is little information I can give you, I’m afraid.

اطلاعات کمی وجود دارد که بتوانم به شما بدهم، متأسفم.

*می­دانید که صفت اشاره به انگلیسی می­شود: Demonstrative. از صفات اشاره this و that برای اشاره به اسامی قابل شمارش مفرد و غیرقابل شمارش استفاده می شود. همچنین می توان از آنها به تنهایی و به عنوان ضمیر اشاره در جمله استفاده کرد.

This furniture is so ugly!

این مبلمان خیلی زشت است!

That film was fantastic.

آن فیلم فوق العاده بود.

This is an interesting book.

این کتاب جالبی است.

تفاوت ضمیر اشاره و صفت اشاره انگلیسی را می­توان از طریق مثالهای بالا متوجه شد. زمانی که نقش صفت اشاره را داشته باشد با یک اسم همراه می­شود اما به عنوان ضمیر در ابتدای جمله قرار می­گیرد.

نکته مهم دیگری که باید در نظر داشته باشید این است که از this برای اشاره به نزدیک و از that برای اشاره به دور استفاده می‌شود. همین قانون برای these (برای اشاره به نزدیک) و those (برای اشاره به دور) نیز صدق می‌‍کند با این تفاوت که از این دو برای اشاره به چند چیز استفاده می‌شود.

*به همراه اسامی جمع از صفات و ضمایر اشاره انگلیسی زیر استفاده می‌‎شود.

both/many/(a) few/the numbers two,three,four etc/several/these/those

It all happened many years ago.

همه چیز سال­ها پیش اتفاق افتاد.

I just have a few photos of my grandparents.

من فقط چند عکس از پدربزرگ و مادربزرگم دارم.

*بعضی دیگر فقط به همراه اسامی جمع یا اسامی غیرقابل شمارش به کار می‌روند. مانند:

all/some/any/enough

Would you like some juice or milk?

آبمیوه یا شیر میل دارید؟

*اگر بخواهیم در مورد چیزی به صورت کلی صحبت کنیم، هیچ صفت اشاره یا ضمایر انگلیسی قبل از آن استفاده نمی‌کنیم. مثلاً:

Dogs love biscuits.

اینجا منظور ما همه‌‎ی سگ ها هستند.

*برخی دیگر از ضمایر و صفت های اشاره در انگلیسی با هر نوع اسمی(مفرد، جمع، غیرقابل شمارش) همراه می‌شوند که شامل موارد زیر هستند:

any/some

از این دو در حالی استفاده می‌شود که تأکید و استرس هنگام تلفظ و بیانشان قوی‌تر است.

which/what

همانطور که می دانید این دو، جزء کلمات پرسشی در زبان انگلیسی هستند.

my/your/his/Mary’s/such/the/whose/no

There were no children at the hotel.

هیچ بچه ای در هتل نبود.

I have no news for you.

هیچ خبری برات ندارم.

*در جدول ضمایر اشاره انگلیسی و صفات اشاره‌ زیر تعدادی را آورده ایم که می‌‎توان از آنها به همراه of استفاده کرد.

*از ضمایر و صفات اشاره‌ی زیر می‌‎توان به همراه of استفاده کرد.

We had twenty tickets to sell and we sold all of them in less than an hour.

بیست بلیط داشتیم که بفروشیم و همه را در کمتر از یک ساعت فروختیم.

We’ve got loads of umbrellas. You can borrow one of ours.

ما تعداد زیادی چتر داریم. شما می توانید یکی از مال ما را قرض بگیرید.

*جایگاه ضمایر و صفات اشاره در جمله، ابتدای عبارات اسمی، قبل از صفتها و اسامی که به شرح اسم می‌پردازند است. مثلاً در عبارت اسمی زیر:

These big, old kitchen tables

لغت these به عنوان کلمه‌ی اشاره، قبل از صفتهای big و old و قبل از kitchen به عنوان یکnoun modifier آمده است.

*در برخی عبارات اسمی، می‌توان از بیش از یک کلمه اشاره استفاده کرد.

My two best friends at school were Mary and Mina.

دو دوست صمیمی من در مدرسه ماری و مینا بودند.

All your books got wet when you left them in the garden.

تمام کتاب هایت وقتی آنها را در باغ گذاشتی خیس شدند.

ریزنکته: در چنین حالتی، وقتی از چند ضمیر یا صفت اشاره استفاده می کنیم باید به ترتیب قرارگیری آنها در جمله دقت داشته باشیم. جدول زیر تعیین کننده‌ی این ترتیب است.

All of the students

None of them

اسم اشاره برای حیوانات در انگلیسی

برای حیوانات خانگی که جنسیت مشخصی دارند از ضمیر he یا she استفاده می شود و در مورد صفت ملکی نیز، از his یا her استفاده می­کنیم. البته در شرایط عمومی و زمانی که جنسیت حیوان مشخص نباشد یا به آن صرفاً به عنوان یک حیوان اشاره شود از ضمیر it استفاده خواهد شد و صفت ملکی آن its می­باشد.